Προϊστορικός οικισμός του Παλαμαριού

 

Ο οικισμός του Παλαμαριού φαίνεται να ιδρύθηκε στην πρώιμη εποχή του Χαλκού, περίπου στα μέσα της τρίτης χιλιετίας. Ανακαλύφθηκε από τον φύλακα Αρχαιοτήτων κ. Κατσαρέλια Αχιλλέα την Άνοιξη του 1979.

Η οχύρωση του οικισμού αποτελείται από τείχος με προμαχώνες, προτείχισμα και στη δυτική πλευρά του υπάρχει φράγμα από διάσπαρτες πέτρες. Η παρουσία μιας τόσο σημαντικής οχύρωσης αποδεικνύει την ύπαρξη μιας ιδιαίτερης οργανωμένης κοινωνίας.

Στην περιοχή, που έχει ήδη ανασκαφθεί, οι οικίες του οικισμού είναι χτισμένες από πέτρα και συχνά είχαν έναν όροφο. Οι στέγες του ήταν επίπεδες, κατασκευασμένες από δοκάρια κέδρου, πηλό, καλάμια και φύκια. Τα δωμάτια, με δάπεδο από πατημένο χώμα αλλά και πλακόστρωτα, διατηρούν ενδιαφέροντα στοιχεία όπως είναι τα πέτρινα πεζούλια, οι φούρνοι, ενώ στα περισσότερα δωμάτια μεγάλα πιθάρια, που αποθήκευαν αγαθά, έχουν διατηρηθεί στο χώρο τους.

Η άφθονη κεραμική που βρέθηκε στο Παλαμάρι, ο μεγάλος αριθμός λίθινων σκευών και εργαλείων, ο οψιανός, οι πήλινες σφραγίδες και τα χάλκινα αντικείμενα μαρτυρούν το υψηλό επίπεδο δραστηριότητας των κατοίκων.

                                                      

Επεξηγηματική πινακίδα Μουσείου Σκύρου, αίθουσα 1