Τον Αύγουστο, όταν τέλειωνε το αλώνισμα κι ερχόταν ο καιρός για να γυρίσουν τα άλογα στο «Βουνό», οργανώνονταν ιπποδρομίες. Κάτι σαν αποχαιρετιστήρια τελετή Σκυριανών και αλόγων. Οι ιπποδρομίες ήταν πολύ απλές. Αγόρια και έφηβοι έτρεχαν πρώτα μια σειρά από κούρσες με έξι περίπου άλογα στην καθεμιά. Χωρίς σέλα και αναβολείς τα αγόρια οδηγούσαν τα άλογα και κρατιόνταν πάνω τους σφίγγοντας τις γάμπες κάτω απ’ την κοιλιά του ζώου. Οι τρεις πρώτοι από κάθε αγώνισμα ξανάτρεχαν στην τελική κούρσα και οι νικητές κέρδιζαν ένα χρηματικό έπαθλο, που το μοιράζονταν με τον ιδιοκτήτη, αν το ζώο δεν ήταν δικό τους. Οι κάτοικοι του χωριού περίμεναν ανυπόμονοι στο τέρμα και όλοι γιόρταζαν τις ιπποδρομίες αυτές σα να ήταν πανηγύρι.

Κανείς δεν ξέρει πότε άρχισαν στα παλαιότερα χρόνια αυτοί οι αγώνες. Στις 29 Ιουνίου-των Αγίων Αποστόλων- και την 1η Αυγούστου, πήγαιναν με τα άλογα σ’ ένα εκκλησάκι κάπου δύο ώρες δρόμο από το χωριό. Εκεί πανηγύριζαν, έψηναν αρνιά στη σούβλα, στολισμένοι με λουλούδια. Περνούσαν τον κεντρικό δρόμο του χωριού τραβώντας για το μοναστήρι του Άη Γιώργη, χτισμένο δίπλα στο Κάστρο. Πίσω τους ακολουθούσε ένα πλήθος από συγγενείς και φίλους. Ύστερα κατηφόριζαν στον τόπο, που είχε οριστεί για ιππόδρομος και άρχιζαν οι αγώνες.

Οι ιπποδρομίες είχαν σταματήσει από το 1860 και αναβίωσαν χάρη σε μερικούς Σκυριανούς στα 1957. Για πολλά χρόνια οργανώνονταν εκθέσεις ίππων στις οποίες βραβεύονταν κάποιοι ιδιοκτήτες ζώων. Η έκθεση για την ταξινόμηση των αλόγων σε κατηγορίες άρχισε το 1961. Αργότερα οργανώθηκαν ιπποδρομίες ταυτόχρονα με την έκθεση.

Οι εορτασμοί αυτοί διαρκούσαν μερικές μέρες. Πρώτα οργανώνονταν οι προκριματικοί αγώνες στους οποίους τα άλογα ταξινομούνταν σε κατηγορίες, αφού πρώτα μετρούσαν το ύψος τους, τις διαστάσεις του στέρνου, καπουλιών και μέσης. Στη διαλογή αυτή τα άλογα, που δεν είχαν μαύρο νύχι, αποκλείονταν ως μη Σκυριανά. Τα άλογα σημαδεύονταν με καυτό σίδερο ανάλογα με την κατηγορία κι όλα έπαιρναν αριθμό. Η βράβευση γινόταν ανά κατηγορία από ειδική επιτροπή. Την τελευταία μέρα αυτής της γιορτής γινόταν διαγωνισμός ενδυμασιών και στολίσματος σελών. Ακολουθούσαν οι ιπποδρομίες. Οι γιορτές αυτές άλλαζαν από χρόνο σε χρόνο, αλλά γίνονταν πάντα την περίοδο των δύο πρώτων εβδομάδων του Αυγούστου.